میراث احمدی نژاد: اشتغال در ۱۳ استان منفی شد/ نرخ بیکاری ۲۴ استان دورقمی ماند

چکیده :بررسی گزارش مرکز آمار ایران از عملکرد دولت های نهم و دهم نشان می دهد که تناقضات روشنی از ادعاهای مقامات دولتی درباره اشتغال زایی و مهار نرخ بیکاری وجود دارد. در واقع هیچ نشانی از ایجاد 7 میلیون فرصت شغلی در آمارها وجود ندارد و اختلاف جمعیت 10 ساله و بیشتر شاغل کشور در فاصله سال های 84 تا 91 نشان می دهد در این سال ها تنها 542 هزار و 769 نفر به شاغلان کشور افزوده شده است....

وضعیت اشتغال ۱۳ استان در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۱ بدتر شده و ۲۴ استان در پایان سال گذشته دارای نرخ بیکاری دورقمی بود. با این حال، دولت مدعی است در این سال‌ها ۷ میلیون فرصت شغلی ایجاد کرد اما مرکز آمار می‌گوید از ابتدای فعالیت دولت نهم تا پایان سال ۹۱ مجموعا ۵۴۲هزار و ۷۶۹ نفر به شاغلان افزوده شده که اگر این وضعیت را نسبت به پایان سال ۹۰ بسنجیم، نه تنها چیزی به شاغلان کشور افزوده نشده بلکه ۱۰۸ هزار و ۵۵۴ نفر نیز از جمعیت شاغل کشور کاسته و به اصطلاح رشد اشتغال منفی شده است.

به گزارش مهر، اظهارنظر اخیر حسن روحانی رئیس جمهور منتخب مردم ایران در مجلس درباره اشتغال زایی ۱۴ هزار نفری سالیانه در دولتهای نهم و دهم با واکنش تند برخی مقامات دولتی مواجه شد و آنها اعلام کردند دولت در فاصله ۸ سال اخیر ۷ میلیون فرصت شغلی جدید در کشور ایجاد کرده است.

دولت حتی اعلام کرد به زودی گزارش مفصلی را در این زمینه ارائه خواهد کرد که در قالب آن جزئیات دقیقی درباره عملکرد اشتغال زایی در ۸ سال گذشته ارائه می شود. با این حال، در روزهای اخیر مرکز آمار ایران با اقدام پیش دستانه نسبت به دولت پرونده کامل عملکرد اشتغال زایی و بیکاری کشور در فاصله سال های ۸۴ تا ۹۱ را ارائه کرد.

۵۴۲ هزار شغل؛ کل عملکرد دولت نهم و دهم

بررسی گزارش مرکز آمار ایران از عملکرد دولت های نهم و دهم نشان می دهد که تناقضات روشنی از ادعاهای مقامات دولتی درباره اشتغال زایی و مهار نرخ بیکاری وجود دارد. در واقع هیچ نشانی از ایجاد ۷ میلیون فرصت شغلی در آمارها وجود ندارد و اختلاف جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر شاغل کشور در فاصله سال های ۸۴ تا ۹۱ نشان می دهد در این سال ها تنها ۵۴۲ هزار و ۷۶۹ نفر به شاغلان کشور افزوده شده است.

نگاه دقیق تر به این آمار نشان می دهد سالیانه ۶۷ هزار و ۸۴۶ نفر به شاغلان کشور افزوده شده است که اگر این تعداد را در هر ماه کاری دولت های نهم و دهم محاسبه کنیم به اشتغال زایی ماهیانه حدود ۵ هزار و ۶۵۴ نفر خواهد شد.

به صورت کلی تعداد شاغلان کشور در سال ۸۴ به میزان ۲۰ میلیون و ۶۱۸ هزار و ۵۷۹ نفر بوده که این تعداد در سال ۸۵ به ۲۰ میلیون و ۸۴۱ هزار و ۴۲۰ نفر، در ۸۶ به ۲۱ میلیون و ۹۲ هزار و ۴۷۷ نفر، در ۸۷ به ۲۰ میلیون و ۵۰۰ هزار و ۳۱۰ نفر، در ۸۸ به تعداد ۲۱ میلیون و ۷۰۴ نفر و در ۸۹ نیز به تعداد ۲۰ میلیون و ۶۵۶ هزار و ۶۹۳ نفر رسیده است. همچنین تعداد شاغلان در سال ۹۰ به میزان ۲۰ میلیون و ۵۱۰ هزار و ۲۵ نفر و در سال گذشته نیز ۲۱ میلیون و ۱۶۱ هزار و ۳۴۸ نفر اعلام شده است.

وضعیت جمعیت شاغل از ۸۴ تا ۹۱

مقامات دولتی می گویند بخش قابل توجهی از اشتغال ایجاد شده به دلیل عدم استفاده از پوشش های بیمه ای در آمارها لحاظ نشده است و این آمارها نمی تواند مبنای دقیقی برای بررسی عملکرد دولت در زمینه اشتغال زایی باشد که اگر این فرض را درست تلقی کنیم باز هم یک ضعف عمده در بازار کار کشور مشخص خواهد شد چرا که اشتغال افراد بدون بیمه خود جای سوال است، اساسا می توان طبق قانون اشتغال ناقص و فاقد پوشش های حمایتی را کارنامه رسمی دولت تلقی کرد و یا خیر؟ دیگر اینکه ۷ میلیون اشتغال مدنظر دولت با چه کیفیتی بوده (مانند مشاغل موقتی ایجاد شده در طرح مسکن مهر) که اساسا کارفرما نسبت به بیمه شاغلان اقدام نکرده است؟

طبق گزارش مرکز آمار ایران، در فاصله سال های ۸۴ تا پایان ۹۱ وضعیت اشتغال در ۱۳ استان کشور بدتر شده و تعداد بیکاران آنها کمتر شده است. به عبارتی در حالی که دولت می گوید برای ۷ میلیون نفر فرصت شغلی ایجاد کرده، از آنسو مرکز آمار گزارش می دهد ۱۳ استان دچار وضعیت بدتری نسبت به ابتدای فعالیت دولت نهم شده اند.

آذربایجان شرقی، اردبیل، اصفهان، تهران، خراسان شمالی، زنجان، سمنان، سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد، گلستان، لرستان، همدان و یزد؛ ۱۳ استانی هستند که وضعیت اشتغال جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر شاغل آنها در سال ۹۱ نسبت به ۸۴ بدتر شده است.

بیکاری در ۱۳ استان بیشتر شد

سئوال بزرگی که این روزها در نقد اظهارات مقامات دولتی درباره اشتغال زایی ۷ میلیونی مطرح است اینکه چطور می توان ردپای میلیون ها فرصت شغلی را در آمارها مشاهده کرد در حالی که جمعیت شاغل کشور از ۲۰ میلیون و ۶۱۸ هزار و ۵۷۹ نفر سال ۸۴ با ۵۴۲ هزار و ۷۶۹ نفر افزایش به ۲۱ میلیون و ۱۶۱ هزار و ۳۴۸ نفر در پایان ۹۱ رسیده است؟

البته تعداد ۵۴ هزار و ۷۶۹ نفر یادشده بیشترین تعدادی است که در گزارش مرکز آمار ایران وجود دارد چرا که اگر عملکرد سال ۸۴ را با پایان سال ۹۰ مقایسه کنیم آنوقت نه تنها افراد جدیدی به بازار کار کشور افزوده نشده است، بلکه منفی ۱۰۸ هزار و ۵۵۴ نفر نیز کسری خواهیم داشت که با ادعاهای مقامات دولتی فاصله بسیار معناداری خواهد داشت. به عبارت ساده تر آمارها نشان می دهد تعداد شاغلان کشور در فاصله سال های ۸۴ تا پایان ۹۰ به میزان ۱۰۸ هزار و ۵۵۴ نفر کاهش یافته است!

هرچند بازار کار کشور در سال های فعالیت دولت های نهم و دهم متوقف نشده و به فعالیت خود ادامه داده است، اما به نظر نمی رسد واکنش مردم نیز نسبت به آمارهای میلیونی دولت چندان مناسب باشد چرا که مردم معتقدند اشتغال زایی زمانی می تواند اتفاق بیافتد و قابل قبول باشد که بتوان آن را در سطح جامعه دید و کاهش تعداد بیکاران را لمس کرد. متاسفانه در سال های گذشته چنین احساسی در مردم ایجاد نشده و بیکاری همچنان جزو اولین دغدغه های خانواده ها باقی مانده است.

نرخ بیکاری ۲۴ استان دورقمی ماند

علاوه بر این، نگاهی به وضعیت نرخ بیکاری اعلام شده از سوی مرکز آمار ایران نیز نشان می دهد در سال ۸۴ تعداد ۱۰ استان کشور دارای نرخ بیکاری تک رقمی و زیر ۱۰ درصد بوده اند که این تعداد در پایان ۹۱ به ۷ استان کاهش یافته است. در سال ۹۱ تعداد ۲۴ استان کشور دارای نرخ بیکاری دورقمی بوده است.

در بین استان هایی که تعداد جمعیت فعال در آنها نسبت به سال ۸۴ کاهش یافته است تهران، آذربایجان شرقی و خراسان شمالی قابل توجه است. در تهران طی سال ۸۴، ۳ میلیون و ۸۴۹ هزار و ۵۲۹ شاغل وجود داشت که این تعداد در سال ۹۱ به ۳ میلیون و ۶۶۶ هزار و ۱۸۵ نفر کاهش یافته است؛ با این وجود، مقامات استان تهران در مواردی اعلام کرده اند روند اشتغال زایی در این استان مناسب بوده است.