چکیده :به دنبال تخریب پل روستای خیرسر از توابع شهر نوشهر، بر اثر سیلاب سال گذشته، 35 دانش آموز ابتدایی این روستا مجبورند برای رفتن به مدرسه اضطراب عبور از تنها پل چوبی و نیم بند را به جان بخرند تا به مدرسه برسند....
به دنبال تخریب پل روستای خیرسر از توابع شهر نوشهر، بر اثر سیلاب سال گذشته، ۳۵ دانش آموز ابتدایی این روستا مجبورند برای رفتن به مدرسه اضطراب عبور از تنها پل چوبی و نیم بند را به جان بخرند تا به مدرسه برسند.
به گزارش مهر، پل فرسوده و چوبی که پس از وقوع سیلاب اخیر در نوشهر بر روی رودخانه خروشان نیرنگ احداث شده؛ هر روز شاهد گام های کودکانه ی دانش آموزانی است که آن سمت روستایشان، دبستان آنان قرار دارد.
قصه پر غصه پل ارتباطی روستای خیرسر به ۲۲ آبان سال گذشته برمی گردد که این پل بر اثر طغیان رودخانه نیرنگ و با جاری شدن سیلاب در شهرستان نوشهر از بین رفت و راه دسترسی یک روستا را از شهر مسدود کرد.
هرچند پس از یک ماه از وقوع سیل پارسال، پل پیاده روی موقت بر روی رودخانه روستای خیرسر نصب شده بود اما بارندگی چند روز اخیر و سرازیر شدن سیل، یک بار دیگر این پل نیم بند را بطور کلی از بین برده و غم افزون بر پیکر این روستا نقش بسته است.
نبود پل در این روستا مشکلی است که زندگی بیش از ۱۵۰ خانوار روستایی را درگیر خود کرده است به نحوی که دانش آموزان و اهالی برای عبور از رودخانه وحشی نیرنگ یا باید پل چوبی پر اضطراب را به اجبار انتخاب کنند و یا آنکه با طی ۴ کیلومتر راه جنگلی خود را به شهر یا به مدرسه برسانند.
” کمیل” دانش آموز کلاس سوم ابتدایی است که هر روز مجبور است تا برای رسیدن به مدرسه از روی تنها پل چوبی روستای خیرسر عبور کند. وی در گفتگو با مهر گفت: عبور از این پل خطرناک آنقدر برایم وحشتناک است که از شب قبل غصه تمام وجودم را می گیرد و اضطراب همیشه همراهم هست.
کمیل در ادامه گفت: سال قبل نزدیک به ۱۵ روز مدرسه مان تعطیل بود و چند ماه راه فرعی را برای رسیدن به مدرسه طی می کردیم تا آنکه پل کوچکی ساختند ولی همان پل هم که از بین رفته دوباره از حضور در مدرسه محروم شده ایم.
“فاطمه ترک” یکی دیگر از دانش آموزان دوم ابتدایی است که هر روز روی دوش پدرش مسافت رودخانه را پشت سر می گذارد تا به دبستانش برسد، نیز معتقد است: این چند وقته بخاطر اضطراب از پل چوبی خیلی به درس و تکالیف معلمم توجه نمی کنم و همیشه ذهنم درگیر رودخانه است.
مادر ” هدیه نعیمایی” که هر روز با آغاز ساعت شروع مدرسه و با پایان یافتن مدرسه باید منتظر فرزندش باشد تا وی را از پل نیم بند روستا بگذراند در گفتگو با مهر می گوید: با کمترین بارندگی آب رودخانه از همین پل چوبی نیز بالاتر می آید و ما مجبوریم با صرف هزینه ده هزار تومان و کرایه خودرو مسافت چند کیلومتری جنگلی را طی کنیم تا دخترم سر کلاس درس برود.
وی خاطرنشان کرد: عبور از این پل حتی برای افراد بزرگسال نیز دلهره و اضطراب را به دنبال دارد چه برسد به کودکان دانش آموز که باید با این اضطراب سر کلاس درس حاضر شوند.
” فائزه سرداری” دانش آموز دیگری است که برای رسیدن به مدرسه ابتدایی اش باید از پل یا معبر عبور غیر استانداردی که روی رودخانه قرار دارد عبور کند.
وی با بیان اضطراب هایش در عبور از پل چوبی روستای خیرسر گفت: کاش مسوولین آنقدر کوچک می شدند و با عبور از این پل متوجه می شدند چه احساس خطری به ما کودکان وارد می شود.
عضو شورای اسلامی روستای خیرسر در گفتگو با مهر با اشاره به بارش شدید باران در دو شبانه روز گذشته و بالا آمدن سطح آب رودخانه گفت: پل موقت روستای خیرسر که جایگزین پل قبلی که در حادثه سیل سال گذشته نوشهر تخریب شده بود ؛ برای دومین بار خراب شد و راه ارتباطی ۱۵۰ خانوار این روستا را قطع شده است.
رمضان پزو افزود: خود اهالی پس از تخریب پل قبلی اقدام به احداث پل چوبی موقت کردند تا حداقل تامین مایحتاج اولیه زندگی و دسترسی دانش آموزان به مدرسه امکان پذیر شود.
وی با بیان آنکه از سال گذشته پیمانکاری برای احداث پل جدید مشخص شده از پاسخگو نبودن پیمانکار طرح به مردم و شورا انتقاد کرد و گفت: در حالی که چند بار از پیمانکار برای ارائه گزارش دعوت به عمل آمده وی موافقت نکرده و مدعی است که فقط با طرف قرارداد خود که اداره راه شهرسازی جواب می دهد.
وی با انتقاد از کوتاهی مسئولین راه و شهرسازی استان و عدم توجه آنان به وضعیت نامطلوب پل روستای خیرسر بیان کرد: این برای دومین بار است که پل موقت تخریب می شود و با اینکه بازدید های فراوانی از سوی مسئولین انجام گرفته و با تلاش فرماندار و نماینده مجلس بودجه ای هم اختصاص داده شد ولی پیشرفتی در اجرای عملیات ساخت پل مشاهده نمی شود.
پزو با اشاره به کندی عملیات اجرایی پل افزود: اکثر مواقع در مراحل اجرای ساخت پل دو کارگر مشاهده می شود، آیا پروژه ای با این حساسیت و بزرگ دو نفر کارگر می تواند پیشرفت قابل توجهی داشته باشد.
کارشناسان، تخریب مناطق طبیعی و عرصه جنگلی در بالادست، برداشت های بی رویه، تجاوز و تخریب حریم و بستر رودخانه ها از جمله دلایل بروز سیلاب در منطقه غرب مازندران از جمله نوشهر بیان می کنند که تلاش خبرنگار مهر برای کسب نظرات مسئولان اداره کل منابع طبیعی مازندران – نوشهر به دلیل عدم همکاری روابط عمومی در هماهنگی برای گفتگوی خبری تاکنون بی نتیجه مانده است.
در هر روی، شاید نتوان بدرستی زمانی برای احداث پل مناسب برای دسترسی دانش آموزان ابتدایی روستای خیرسر یافت اما شاید بتوان به متولیان حوزه آموزش و پرورش و دیگر مسوولین یادآور شد که دانش آموزان این روستا هر روز برای معلمانشان مشق سیلاب و اضطراب می نویسند و زمزمه شان این روزها شده؛ باز باران، با ترانه، با گل و لای فراوان، می چکد بر بام خانه ، یادم آرد زیر باران، روی پل های لغزان…
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر