چکیده :در ۱۰ ماهه نخست سال جاری هزار و ۵۱۷ نفر در کشور بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست دادند، این آمار در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد متوفیات حوادث کار، هزار و ۳۳۱ نفر بود، ۱۴ درصد افزایش یافته است. این آمار نشان می دهد روزانه بیش از پنج کارگر (۵/۷ کارگر) در سراسر ایران بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست می‌دهند....
در ۱۰ ماهه نخست سال جاری هزار و ۵۱۷ نفر در کشور بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست دادند، این آمار در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد متوفیات حوادث کار، هزار و ۳۳۱ نفر بود، ۱۴ درصد افزایش یافته است.
به گزارش مهر، سازمان پزشکی قانونی کشور اعلام کرد: در ۱۰ ماهه ابتدایی امسال هزار و ۴۹۷ مرد و ۲۰ زن بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند. این در حالی است که تعداد مردان فوت شده به دلیل حوادث کار در مدت مشابه سال قبل هزار و ۳۱۳ نفر و تعداد زنان فوت شده ۱۸ نفر بود.
بر اساس این گزارش در ۱۰ ماهه امسال استانهای تهران با ۲۰۷ فوتی، اصفهان با ۱۲۵ فوتی و خراسان رضوی با ۹۴ فوتی بیشترین و استانهای خراسان جنوبی با ۵ فوتی، چهارمحال و بختیاری با ۷ فوت و زنجان و کهگیلویه و بویراحمد هر کدام با ۱۰ فوتی کمترین مرگ حوادث ناشی از کار را داشته‌اند.
در این گزارش آمده است: در ۱۰ سال گذشته، کمترین میزان مرگ ناشی از حوادث کار با ۴۶۱ فوتی در سال ۱۳۸۱ و بیشترین این آمار با هزار و ۵۰۸ فوتی در سال ۱۳۹۰ گزارش شده‌است.
بنابراین گزارش، مرگ ناشی از حوادث کار طی یک دهه گذشته تنها در سال ۱۳۸۸ با کاهش ۱۷. ۴ درصدی مواجه بوده و در باقی موارد با افزایش این آمار مواجه بودیم. همچنین بر اساس آمارهای موجود به طور معمول به ترتیب سقوط از بلندی، اصابت اجسام سخت، برق‌گرفتگی، سوختگی و کمبود اکسیژن بیشترین دلایل مرگ بر اثر حوادث کار هستند.
به نوشته ایلنا، این آمار نشان می دهد روزانه بیش از پنج کارگر (۵/۷ کارگر) در سراسر ایران بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست می‌دهند.
بی توجهی مسئولان به مرگ خاموش کارگران
افزایش ۱۴ درصدی تعداد جان باختگان حوادث حین کار نشان از بی‌توجهی مسئولان دولتی و کارفرمایان بخش خصوصی به این مساله دارد. گویا از تمامی مسائل و مشکلات مربوط به روابط کار، ایمنی کارگران در پایین‌ترین مرتبهٔ اهمیت قرار دارد.
پیگیری مسئولان در مورد فجایع کارگری طی یک سال گذشته، از جمله حادثهٔ انفجار معدن یال شمالی در طبس، انفجار کارخانهٔ فولاد غدیر در یزد و انفجار کارخانهٔ سیمان شاهرود نشان از میزان اهمیت این مساله برای مسئولان وزارت کار دارد. این وزارتخانه در حالی همچنان درگیر جدال سیاسی است که طبق قانون کار موظف به بازرسی‌های منظم و مستمر برای جلوگیری از رخ‌داد چینین حوادثی است.
روز پنج‌شنبه (۳ اسفند) سازمان تامین اجتماعی نیز در گزارشی «بی‌احتیاطی» را مهم‌ترین عامل حوادث ناشی از کار اعلام کرده بود.
اما نکته مغفول در آمارهای سازمان بیمه‌گر کارگران آنجاست که نظارت بر رعایت ایمنی کارگران بر عهدهٔ چه گروه و نهادی قرار دارد؟ آیا از کارگری که کمترین آموزش‌های ایمنی را ندیده است می‌شود توقع داشت که احتیاط کند تا دچار حادثه نشود یا مسئولان باید احساس وظیفه کرده و با آموزش کامل مسائل ایمنی به کارگران و نظارت دقیق بر رعایت موارد ایمنی در کارگاه‌ها، واحد‌های تولیدی، معادن و… از بروز حوادث حین کار جلو گیری کنند؟
البته این سازمان در ادامهٔ گزارش خود «نور ناقص، تهویه نامطلوب، لباس خطرناک و عدم آموزش» را از دیگر عواملی دانسته که منجر به آسیب‌دیدگی و حوادث ناشی از کار شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر