کلمه – گروه اقتصادی : کارنامه دولت اصولگرای دارای نظر نزدیک به رهبری، پس از هشت سال رفته رفته در بوته نقد قرار می گیرد. دوره حمایت های بی توجیه از بالا گذشته است و حالا وقت آن رسیده که آنچه میرحسین در بیانیه ۱۷ گفته بود، عملی شود و عملکرد دولت بدون دوپینگ های حمایتی مورد نقد قرار گیرد. نگاهی ابتدایی به وضعیت اقتصادی کشور نشان می دهد که وضع به شدت بحرانی است، به طوری که آمارها حاکی از تعطیلی ۸۶ درصدی پروژه های عمرانی کشور و وضعیت بحرانی ۸۰ درصد از واحدهای تولیدی است.
به گزارش کلمه، آمارهای موجود نشان می دهد که اگر درآمد نفتی ایران از حفر اولین چاه نفت تا پیش از دولت احمدی نژاد در حدود ۴۵۰ میلیارد دلار بوده است، در هشت سال تصدی احمدی نژاد تا اکنون، دولت بیش از ۷۵۰ میلیارد دلار درآمد داشته که تقریبا ۶۰۰ میلیارد دلار از آن درآمد نفتی بوده است؛ یعنی ۳۰ درصد بیشتر از کل تاریخ ایران!
با این حال، کارنامه اقتصادی دولت های نهم و دهم را این روزها همه مردم از نزدیک و با گوشت و پوست خود لمس می کنند. یک نمونه از این کارنامه، نکته ای است که علیرضا محجوب عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شب گذشته در جشنواره «تولید ملی، افتخار ملی» به آن اشاره کرده است. وی با انتقاد از ادامه سیاست غلط واردات گسترده کالاهای خارجی، گزارش داده که هم‌اکنون از هر ۱۰ واحد تولیدی هشت واحد دارای وضعیت بحرانی و نزدیک به بحران هستند.
جالب اینجاست که رکود ۸۰ درصدی تولید در سالی اتفاق می افتد که رهبری وعده داده بود «سال تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی» باشد!
نمونه دیگر، آماری است که رئیس هیات مدیره کانون سراسری پیمانکاران عمرانی ایران به آن اشاره می کند. حسن سعادتمند که سه پیمانکار عمرانی بزرگ کشور را هدایت می کند، می گوید اکنون ۸۵ درصد فعالیت های عمرانی کشور نیمه کاره رها شده اند و پیشرفتی در آنها احساس نمی شود. شفاف نیز در این باره می نویسد: پردرآمدترین دولت تاریخ، یعنی دولت نهم و دهم امسال در ۱۴٫۲ درصد پروژه‌های عمرانی کشور فعال بوده است و درآمدهای نفتی سرشار فقط به ساخت و ساز همین مقدار از زیرساخت کشور رسیده است.
بر اساس این گزارش، درآمدهای نفتی دولت نه تنها در مسیر درستی هدایت نشده اند بلکه اکنون نمی توان هیچ رد و نشانی از این پول ها در دیگر مراکز حساس اقتصادی کشور جست و جو کرد. به نوعی ردگیری این درآمدهای نفتی به شدت دشوار به نظر می آید زیرا دولت نه آنها را در پروژه های عمرانی سرمایه گذاری کرده و نه تصمیمی با آن گرفته شده است که بتواند به پایدار ماندن اقتصادی کشور کمک کند.
ورشکست شدن پیمانکاران، خوابیدن پروژه های زیرساخت و عمرانی کشور در طول ۷ سال گذشته، افزایش قیمت های عمومی و رکود شدید تولید درست در شرایطی رخ می دهد که دولت نهم و دهم می توانست به تنها نصف درآمدهای نفتی خود بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور را حل کند.
دولت بخشی از این درآمدهای سرشار را صرف واردات بی دلیل از چین و هند و … کرده؛ اما مشخص نیست که بخش دیگر این درآمدها در کجا هزینه شده اند و نمی توان ردپا و نشانه ای از آنها یافت. درآمدهای نفتی سرشار دولت نهم و دهم نه از جیب پروژه های عمرانی سردر آورده اند و نه تمام آنرا می توان در آمار واردات مشاهده کرد. همانطور که گفته شد این بخش از درآمدهای نفتی دود شده و به هوا رفته و دیگر نمی توان از آنها نشانه ای پیدا کرد.
آماری که سال گذشته اکبر ترکان ارائه کرد، حاکی از آن بود که از مجموع درآمد نفتی دولت احمدی نژاد در شش ابتدایی فعالیتش، ۴۵۰ میلیارد دلار صرف واردات شده که تنها ۱۵ درصد واردات این شش ساله متعلق به کالاهای سرمایه ای و ماشین آلات بوده و بقیه کالاها واسطه ای و مصرفی بوده است؛ و این یعنی بخش عمده ی درآمد نفتی کشور در دولت احمدی نژاد، به جای اینکه در تولید به کار گرفته شود یا سرمایه ای بر داشته های ملت بیفزاید، هدر رفته است.
این مقام سابق دولتی چند ماه قبل هم گزارشی را برای مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام تهیه کرد که درباره منابع نفتی دولت ایران در طول تاریخ اینگونه گزارش می داد:
میزان درآمد نفتی کشور از زمان مظفرالدین شاه و دوران دارسی و پهلوی اول تا سال ۱۳۵۲، ۲۶ میلیارد دلار بوده است. بعد از تغییر قیمت نفت، در دوران ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ میزان درآمد حاصل از نفت به ۱۱۲ میلیارد دلار رسیده است که در نتیجه مجموع عوایدی حاصل از فروش نفت در سا ل های قبل از انقلاب ۱۳۹ میلیارد دلار بوده است.
طبق گزارش مرکز تحقیقات مجمع، درآمد حاصل از فروش نفت خام کشور در سال های اول انقلاب یعنی سال های ۶۰-۱۳۵۸ برابر ۳۵ میلیارد دلار، دولت آقای موسوی (دولت های سوم و چهارم) ۱۱۰ میلیارد دلار، در سال های ۷۶-۱۳۶۸ دولت آقای هاشمی (دولت های پنجم و ششم) ۱۴۱ میلیارد دلار و در دوره ۸۴-۱۳۷۶ دولت آقای خاتمی (دولت های هفتم و هشتم) ۱۵۷ میلیارد دلار بوده است.
بر اساس این گزارش رسمی، مجموع درآمد حاصل از فروش نفت از اول انقلاب تا سال ۱۳۸۴، ۴۴۵ میلیارد دلار بوده است، حال آنکه طی ۷ سال از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۹۰ درآمد حاصل از فروش نفت ۵۳۱ میلیارد دلار بوده است، که اگر درآمدهای غیر نفتی را نیز به این رقم بیفزاییم، در مجموع تا سال ۱۳۹۰ دولت احمدی نژاد ۶۹۸ میلیارد دلار درآمد داشته است.
اگر درآمدهای سال جاری را نیز به این دو رقم اضافه کنیم، می توان مجموع درآمدهای ارزی تا پایان امسال را ۷۵۰ میلیارد دلار برآورد کرد که تقریبا ۶۰۰ میلیارد دلار از آن از محل فروش نفت تامین شده است؛ درآمدی که حدود ۵۰۰ میلیارد دلار آن صرف واردات شد و حالا رکورد ۸۰ درصدی در واحدهای تولیدی و رکورد ۸۶ درصدی در پروژه های عمرانی را به بار آورده است.
این در حالی است که تناقض گویی ها و تلاش برای پنهان نگه داشتن رقم واقعی کسری بودجه دولت، خود قصه مفصل و تلخی است که کارنامه دولتی با ۶۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی را سیاه تر از آنچه به نظر می رسد، می سازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر