چکیده :از ساعتی پس از کشاکش روسای قوای مقننه و مجریه در جلسه استیضاح وزیر کار، اتاق فرمان نظام، تنظیم از دست در رفته این رسوایی را تلاش کرد تا در دست بگیرد. این مدیریت اول بار در لغو کنفرانس خبری احمدی نژاد و علی لاریجانی خودنمایی کرد اما آن روز جلوی کش دادن ماجرا گرفته شد و اینک پس از دیدار فوق العاده و خارج از برنامه صادق لاریجانی با رهبری، با آزادی سعید مرتضوی تنها 24 ساعت پس از بازداشت وی بازنمایی شد. اما به نظر نمی رسد که این راهبردها چاره کار باشد. سوال های متعددی که در جامعه شکل گرفته با این لاپوشانی ها پاسخ نخواهند گرفت....
کلمه – علی بردبار:
از ساعتی پس از کشاکش روسای قوای مقننه و مجریه در جلسه استیضاح وزیر کار، اتاق فرمان نظام تلاش کرد تا تنظیم از دست در رفته این رسوایی را در دست بگیرد. این مدیریت اول بار در لغو کنفرانس خبری احمدی نژاد و علی لاریجانی خودنمایی کرد اما آن روز جلوی کش دادن ماجرا گرفته شد و اینک پس از دیدار فوق العاده و خارج از برنامه صادق لاریجانی با رهبری، با آزادی سعید مرتضوی تنها ۲۴ ساعت پس از بازداشت وی بازنمایی شد. اما به نظر نمی رسد که این راهبردها چاره کار باشد. سوال های متعددی که در جامعه شکل گرفته با این لاپوشانی ها پاسخ نخواهند گرفت.
فیلمی که در مجلس از سوی احمدی نژاد پخش شد در حد یک رسوائی بزرگ برای بسیاری از بالانشینان قدرت است. باید معلوم شود که خاندان لاریجانی که پس از درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی به مرور مصادر قدرت را در دست گرفتند، آیا واقعا چنین باند مافیایی اقتصادی راه انداخته اند؟ آنچه در فیلم پخش شده در مجلس و در اینترنت مشهود است، وجود یک باند مافیایی و اقتصادی بزرگ است که اسیر یک فیلم برداری مافیایی دیگر شده است. به هرحال با وجود زیر سوال بودن قانونی فیلم برداری مذکور و پخش آن، سوال های ایجاد شده در باره محتوای فیلم، بسیار جدی هستند. رسوائی در این اندازه برای مسئولان هر کشوری که متعهد به “اولیات” قانونی و نجابت اخلاقی باشند، پاسخ گوئی فوری و یا کناره گیری و پذیرش مکافات عمل است. اما فعلا انگار نه انگار که چنین فیلمی منتشر شده و کسی به روی مبارک خود نمی آورد.
اما اگر این دروغ است، چه کسی باید به حساب احمدی نژاد برسد؟ چطور او می تواند به راحتی چنین فیلمی تهیه و پخش کند؟ اگر راست است، چرا احمدی نژاد آن فیلم را هنگام مقابله با استیضاح یکی از رفقایش خرج می کند؟ مردم می پرسند او چند فیلم دیگر از این دست دارد که برای روز مبادا کنارشان گذاشته؟ سعید مرتضوی هم در هر حال زیر سوال است. آن تیم مافیایی ارتشاء و فساد چطور برای مذاکره، آنقدر آسوده به سراغ مرتضوی رفته بود؟ مرتضوی چند جلسه دیگر از این گونه جلسات داشته که آوازه اش به گوش این جریان فساد اقتصادی رسیده است؟ بعید است آن تیم ارتشاء آنقدر ساده باشند و بی گدار به آب بزنند. لابد سابقه ای از طرف مذاکره داشته اند که چنان راحت پای میز معامله ارتشاء کلان نشسته اند. نکند اینها در سطح بالای مدیران کشور امری عادی است و جانمازها را فقط برای مردم آب می کشند؟
و بالاخره اینکه رئیس دولت پیش از رفتن به مصر، دستگاه قضائی را متهم کرد که سازمانی خانوادگی است. گفت یکی دیگر تخللف کرده، آن وقت مرتضوی را گرفته اند. آیا رئیس قوه مجریه کشور این اتهام بزرگ را بی جهت مطرح کرده؟ قوه قضائیه آیا سازمانی خانوادگی و فامیلی است؟ چرا بلافاصله پس از تهدید احمدی نژاد که گفت وقتی از مصر برگردد به موضوع رسیدگی می کند، قوه قضائیه این طور عجولانه مرتضوی را آزاد کرد؟ ازچه ترسیدند؟ آیا فیلم های دیگری در آرشیو است که منتظر یک کلیک هستند تا جهانی شوند؟ نکند فیلمی هم از اتاق فرمان در دست است تا حواسش باشد که منبعد پیشگیری قبل از درمان کند و بعد مجبور نشود که کش دادن ها را کنترل کند؟ آقایان صریح بگویند، چرا مرتضوی را گرفتند و چرا ظرف ۲۴ ساعت آزادش کردند؟ چطور روزنامه نگاران و مردم عادی که پایشان به بازداشت باز می شود دست کم دو سه ماه باید آنجا عذاب بکشند تا بعد معلوم شود که اصلا اتهامشان چیست، اما این آقا که اتهامات بسیار سنگین تری را همچون جنایات کهریزک در پرونده اش دارد، تا بانی بی آبرویی خاندان مسلط بر دستگاه قضائی و مقننه می شود به زندان می رود و تا رئیسش تهدید می کند که رسیدگی خواهد شد، با سلام و صلوات بیرون می آید؟ ملاک این رفت و آمدها چیست؟ غیر از زد و بندهای مافیایی درون قدرت، تحلیل دیگری به ذهن ها می رسد؟ حقوق ملت در بین این بده بستان های قدرت به چه قیمت در حال مبادله اند؟ قیمتشان را بگویند، شاید مردمی که در فضای مجازی به طنزی گویا و پر از حرف، آمادگی پرداخت هرینه ارسال آقایان به فضا را متقبل شده اند، قیمت اینها را هم بپردازند تا دست از سر مردم و تتمه سرمایه کشور بردارند.
آقایان، پیشاپیش این هشدار را جدی بگیرید، این رسوایی فراتر از آن است که با پیش کشیدن موضوعات دیگری همچون راه انداختن بگیر و ببندهای تازه از ذهن مردم پاک شود. از حالا فکر راه انداختن شوهای آشتی کنان نباشید. آن رسانه های بی اصول خودتان هستند که به جای تذکر درباره خویشتن داری مسئولان و مکتوم نگه داشتن رازهای پشت پرده سیاست و نرنجاندن دل آقا، این سوال ها را نمی پرسند که بالاخره زد و بند بوده یا نه؟ گروکشی در حکومت وجود دارد یا نه؟ فساد تا بالاترین نهادهای حکومت ریشه دوانده یا نه؟ و بسیاری پرسش های دیگر که وظیفه ذاتی رسانه هاست اما فدای مصالح قدرت شده اند. اما این مصلحت سنجی ها برای مردمی که زیر بار تورم و تهدید خارجی و ناکارآمدی آقایان، دعوت به تحمل مشکلات می شوند معنی ندارد. مردم نمی توانند هم هزینه تحریم ها را برای چیزی که نمی دانند به چه کارشان می آید بپردازند، هم ناکارآمدی آقایان در اداره مملکت را تحمل کنند و هم ببینند و بشنوند که همین دستان ناکارآمد و نامشروع، برای لفت و لیس خودشان چقدر ماهر و چقدر ناپاکند.
جعبه ای که گشوده شد به راحتی بسته نمی شود. دست های بسیاری حاضرند لای این در بمانند و تا این سوالات پاسخ نگیرند، دست نمی کشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر