چکیده :ما آماری از تعلق خاطر و باورمردم به یاران دربندشان و به کل روند اعتراضی جنبش سبز نداریم اما آنها آمار دارند. با همین آگاهی از برقراری اتصال مجدد بین مردم و محصورین نگران و در هراسند و مدیریت این آزاد سازی هم برای آنها ایجاد ترس می کند/ بخشی از مساله ی افرادی که در زندان هستند، خانوادگی و شخصی است. دردها، رنج ها و مشکلاتی که پیدا می کنند. اما در مقیاس گسترده تر مساله یک کشور است وقتی نیروهای فکریش در زندان باشند یا از کشور بروند، یا از ترس نتوانند صحبت کنند و آزادانه مشورت بدهند و نقد کنند، چه کسی می خواهد به داد یک کشور برسد؟ همین می شود که بحران ها ایجاد می شود و در بحران ها مستاصل می شوند و یا راه حلی پیدا نمی کنند، یا اشتباهات فاحشی صورت می گیرد. ای کاش که این وضعیت تمام می شد. ایکاش همه این نیروها، دانش و تجربیات صرف رفع مسائل و ساختن کشور میشد. جز گروه های خطرناک و تروریست و گروههایی که به دنبال بازگشت مناسبات استبدادی گذشته به کشور هستند، اینجا کسی غریبه نیست، کسی نامحرم نیست، کسی دشمن نیست، کسی برانداز نیست، همه دلسوزانی هستند که نگرانند...
کلمه-سپند میریوسفی: زهرا موسوی، فرزند میرحسین و رهنورد، می گوید: ما آماری از تعلق خاطر و باورمردم به یاران دربندشان نداریم، اما آنها (حاکمان) آمار دارند و با همین آگاهی از برقراری اتصال مجدد بین مردم و محصورین نگرانند.
دختر نخست وزیر هشت سال دفاع مقدس همچنین می گوید: این وضعیت ناراحت کننده است، نه فقط در مورد پدر و مادر ما، بلکه همه ی آنهایی که دلسوز این کشور هستند. وقتی ما حصل تجربه یک انقلاب و سه دهه زحمت دلسوزانه و متعهدانه در زندان ها باشند، چه کسانی می خواهند در بحران ها به داد این وضعیتی که وجود دارد برسند؟
روز دوشنبه و در آستانه ی پایان دومین سال حصر خانگی رهبران جنبش سبز فرزندان میرحسین موسوی و زهرا رهنورد و فرزندان مهدی کروبی در بیانیه ای خطاب به ملت ایران با بیان مظالمی که بر والدینشان می رود از حاکمیت خواسته بودند تا به والدین آنها فرصتی داده شود تا بتوانند از ظلم رفته بر آنها و حجم انبوه اتهام ها، دستگیری بی مورد و خشونت رفته برخود، خانواده و تمام دوستدارانشان به پیشگاه مردم شریف و دلیر ایران شکایت کنند.
کلمه در باره این بیانیه و خواسته های خانواده موسوی و کروبی با هر سه فرزند موسوی و رهنورد گفت و گو کرده است:
فرزند ارشد میرحسین: در مقابل تهمت های ناروا به پدر و مادرمان سکوت نمی‌کنیم
زهرا موسوی، درباره تاثیر بیانیه ای که به همراه فرزندان کروبی خطاب به مردم ایران منتشر کرده اند، به کلمه می گوید: در مورد مردم واکنش های درونی ای وجود دارد که با توجه به نبودن رسانه فراگیر، تحت فشار بودن مردم، سخت بودن و کندی تبادل اطلاعات فکر نمی کنم به این راحتی قابل تشخیص باشد که چه تاثیری گذاشته است. اما به نظر من تاثیر این قبیل اطلاع رسانی ها در بین مردم عمیق است و در دراز مدت دیده می شود.
وی در ادامه با بیان اینکه “اصولا خود این بیانیه حرف های مردم بود” می افزاید: ما این خواست ها و حرف ها را پیش از خودمان از مردم هم شنیده ایم. دردهای ما مشترک است. اما از این نظر که حکومت بخواهد چه کند، من معتقدم که آنها برنامه مشخصی ندارند. برنامه های آنها بر اساس کل وضعیت کشور صورت می پذیرد .ضمن اینکه فکر می کنم آزاد شدن پدر و مادر من و همچنین آقای کروبی برای کشور نفع و برای آنان ضرر خواهد داشت. برای همین بعید می دانم حداقل در فرصت های نزدیک واکنش مثبتی وجود داشته باشد.
دختر نخست وزیر هشت سال دفاع مقدس با اشاره به وضعیت معلق نگاه داشته شده ی همراهان محصور جنبش سبز می گوید: اینکه وضعیت چرا اینطور نگه داشته شده چند دلیل دارد. یکی از دلایل همین است که برنامه مشخصی که این پرونده از کجا به کجا برسد وجود ندارد. حتی وحدت نظر هم در مورد آن وجود ندارد. مسئله ی دیگر هم تفکری است که در این افراد تبلور پیدا کرده و این نگرانی وجود دارد که با آزاد شدنشان دوباره این فعالیت ها با مرکزیت بیشتری ادامه پیدا کند. در این مدت پدر و مادر ما و آقا و خانم کروبی مدام بر مواضعشان پافشاری کرده اند. اینطور نیست که در زندان، به قول یکی از ماموران که به ما زنگ زده بود، تصور خام و محال “تواب سازی” انجام شده باشد. پس این تفکر همچنان وجود دارد و آن ها از آن احساس خطر می کنند. ضمن اینکه به انتخابات نزدیک می شویم و شرایط انتخابات هم مطرح است در حالیکه پرونده انتخابات قبلی هنوز باز است.
خانم زهرا موسوی ادامه داد: مساله ی دیگر خود مردمند. ما آماری از تعلق خاطر و باورمردم به یاران دربندشان و به کل روند اعتراضی جنبش سبز نداریم اما آنها آمار دارند. با همین آگاهی از برقراری اتصال مجدد بین مردم و محصورین نگران و در هراسند و مدیریت این آزاد سازی هم برای آنها ایجاد ترس می کند.
دختر میرحسین و رهنورد در مورد برگزاری دادگاه برای پدر و مادرش معتقد ست: از سویی خوب بود اگر علنی و بدون سانسور بود. طبیعتا در دادگاه حرف هایی زده می شود که اصلا دلیل این زندان ها و حبس ها همان صحبت ها، دغدغه ها و اعتقادات است. ما می دانیم که این حرف ها و اعتقادات که تغییری پیدا نکرده است. پدر ما مدام گفته که من نه حرف هایم تغییر کرده نه موضع ام. شرایط بیرونی جامعه هم هیچ تغییری نکرده است.
وی در ادامه می گوید: آنها به دلایلی پا به عرصه ای با این همه گرفتاری و خطر گذاشته بودند. آن دلایل همگی به قوت خود باقی هستند. برای آقای کروبی هم همین طور است. یعنی چیزی عوض نشده پس همان حرف ها در دادگاه تکرار می شود و مسائل و واقعیات مستند بیان خواهد شد. که این خوشایند آقایان نیست. ضمن اینکه ظلم و جوری که در طول این دوسال بر آنان رفته هم واضح تر و علنی تر نشان داده خواهد شد.
به گفته ی خانم موسوی دادگاه می تواند وسیله ای برای درمیان گذاشتن حرف ها و واقعیات با مردم باشد، که مطلوب آنها نیست اما ازسوی دیگر ما کل این روند را قانونی نمی دانیم زندان و دادگاه برای کدام جرم؟ به جرم تعهد و احساس مسئولیت؟
زهرا موسوی با اشاره به تهمت هایی که برخی افراد و گروه ها در رسانه های وابسته به جریان قدرت به میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی وارد می کنند می گوید: پدر و مادر من حتما در جریان این تهمت ها قرار می گیرند. چون تنها رسانه ای که به آن دسترسی دارند تلویزیون است و صدا و سیما هم که شبانه روز مشغول بمباران خبری و فکری است و به خصوص در ایامی مثل ۹ دی و یا نماز جمعه و برنامه های مختلفی که دستشان برسد هر چه بخواهند می گویند و نشان می دهند. بالاخره رسانه ی خودشان است دیگر. اما از طرف دیگر کسی که این راه را انتخاب کرده، سیاست مدار کهنه کاری است که تجربه طولانی از فعالیت سیاسی از دوره جوانی تا بعد که وارد کار اجرایی شده دارد و نقطه ی مبهمی برایش وجود نداشته که بخواهد دچار شک و تردید شود. و یا اینکه دچار نگرانی از این وضعیت شود یا حتی نتواند تشخیص دهد و پیش بینی کند که در برابر یک هدف، یک راه، یک آرمان که محبوبیتی عمومی دارد اما منافع عده کوچک دیگر را به خطر انداخته قطعا واکنش های این چنینی هم خواهد بود .
به گفته ی وی، میرحسین بارها گفته که وقتی چنین حرف هایی زده می شود، من احساس آرامش می کنم که راه را درست و با موفقیت رفتیم. در ضمن احساس می کنم که وزن ما هنوز آنقدر است که بخواهند اینهمه فرصت بگذارند و تمام مدت مشغول حمله به ما باشند.
دختر نخست وزیر دوران دفاع مقدس می گوید: پدرم به شدت به واژه “فتنه” واکنش نشان می دهد و بارها به مامورین هم گفته است که حرکت اعتراضی مردم در جنبش سبز، قانونی و بزرگترین حرکت مردمی بعد از تاریخ مشروطه بوده و مایه ی سربلندی و بهبود وضع کشور خواهد بود.
وی ادامه می دهد: حالت هایی هم وجود دارد در خلوت شخصی برای یک زندانی متدین، که به قول خودشان می گویند ما از این چیزها ناراحت نمی شویم. چون ما را به خدایمان نزدیک تر می کند. این تنهایی ها و فشارها فرصتی است برایمان که به خدا نزدیک تر شویم.
در عین حال زهرا موسوی با بیان اینکه این وضعیت ناراحت کننده است، تصریح می کند: ناراحت کننده است، نه فقط در مورد پدر و مادر ما، بلکه همه ی آنهایی که دلسوز این کشور هستند. وقتی ما حصل تجربه یک انقلاب و سه دهه زحمت دلسوزانه و متعهدانه در زندان ها باشند، چه کسانی می خواهد در بحران ها به داد این وضعیتی که وجود دارد برسند؟
وی در پایان با ابراز نگرانی از وضعیت کشور می گوید: بخشی از مساله ی افرادی که در زندان هستند، خانوادگی و شخصی است. دردها، رنج ها و مشکلاتی که پیدا می کنند. اما در مقیاس گسترده تر مساله یک کشور است وقتی نیروهای فکریش در زندان باشند یا از کشور بروند، یا از ترس نتوانند صحبت کنند و آزادانه مشورت بدهند و نقد کنند، چه کسی می خواهد به داد یک کشور برسد؟ همین می شود که بحران ها ایجاد می شود و در بحران ها مستاصل می شوند و یا راه حلی پیدا نمی کنند، یا اشتباهات فاحشی صورت می گیرد. ای کاش که این وضعیت تمام می شد. ایکاش همه این نیروها، دانش و تجربیات صرف رفع مسائل و ساختن کشور میشد. جز گروه های خطرناک و تروریست و گروههایی که به دنبال بازگشت مناسبات استبدادی گذشته هستند، اینجا کسی غریبه نیست، کسی نامحرم نیست، کسی دشمن نیست، کسی برانداز نیست، همه دلسوزانی هستند که نگرانند و رنج می کشند به خاطر دلسوزیشان. چون کشور را آباد، مستقل و آزاد می خواهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر