چکیده :همه اصلاح طلبان و حامیان این بزرگان در حصر، از طرح مطالبات خود صرف نظر کردند تا دست دولت باز باشد اما انتظار دارند که عملکرد نهادهایی مانند وزارت اطلاعات و نهادهای امنیتی و دیگر نهادهایی که با حقوق شهروندان سروکار دارند، با گذشته متفاوت شود. در این میان هیچ بعید نیست که بخشی از بدنه باقی مانده از گذشته در نظام اجرایی کشور، با تثبیت جایگاه خود در دولت جدید، مبادرت به کارشکنی کند تا امید مردم به دولت جدید، تبدیل به یاس و چنین القا شود که در این نظام کاری نمی شود کرد....
علی شکوهی در یادداشتی که آینده آن را منتشر کرده است نوشت: تقریبا یقین داشتم که در عید غدیر امسال رفع حصر حجت الاسلام کروبی و مهندس میرحسین موسوی و همسرش اتفاق نخواهد افتاد و دلیل آن هم ملاحظه رخدادهای بیش از ۴ سال گذشته بود که در آن از عقلانیت و تدبیر خبری نبود. در عین حال تصور نمی کردم که برخی، بی تدبیری را از حد بگذرانند و در روز عید غدیر و بعد از گشایشی که برای ملاقات میرحسین موسوی با فرزندانش فراهم شد، بحرانی تازه درست کنند و با سیلی زدن به گوش دختران میرحسین، هم به آنان ظلم کنند و هم بر رنج و درد این خانواده بیفزایند و هم گل اعتمادی را که نسبت به نظام در دل مردم بتدریج شکوفه می زند، پرپر کنند و سرانجام موجی از اعتراض و ناراحتی را در جامعه علیه نظام و مسئولان برانگیزند.
این واقعیت را نمی توان انکار کرد که تاریخ انقلاب اسلامی به قبل و بعد از انتخابات سال ۸۸ تقسیم شده است و اگر تا خیلی خیلی دیر نشده، فکری برای حل مسائل پیچیده این انتخابات نکنیم، باید انتظار داشته باشیم که در آینده هیچ رخدادی در کشور نتواند خود را از پیامدهای حوادث سال ۸۸ جدا کند و به صورت مستقل تحلیل شود. آن انتخابات در درون جبهه انقلاب، شکاف عمیقی را ایجاد کرده است که اگر با سرپنجه تدبیر ترمیم نشود، بنیان انقلاب اسلامی را متزلزل خواهد ساخت و رویارویی بیشتر و با ابعاد گسترده تری را در درون نیروهای انقلاب ایجاد خواهد کرد.
انتخابات سال ۹۲ فرصتی تازه پیش روی مسئولان نظام ایجاد کرد تا از عمق آن شکاف سیاسی و اجتماعی بکاهند و از کنار یکی از تلخ ترین حوادث پس از انقلاب با سلامت بگذرند. در این انتخابات، مردم به صحنه آمدند و به هر میزانی که به آنان اجازه داده شده بود، نظر خود را با انتخاب دکتر روحانی بیان کردند. مهمترین پیام این انتخابات این بود که تبلیغات ۴ ساله دستگاه های رسمی تبلیغاتی و رسانه ای، بی اثر بود و مردم حاضر به قبول دستگاه فکری و نظام تحلیلی رسمی نشدند. مردم با تمام وجود خود نشان دادند که همچنان هاشمی رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی، میرحسین موسوی و مهدی کروبی را در درون جبهه انقلاب می بینند و مواضع آنان را بیشتر از کسانی قبول دارند که در طی ۴ سال متمادی، سعی در ضدانقلاب قلمداد کردن این بزرگان داشتند. بر همین اساس، مردم انتظار داشتند که مسئولان نظام، پیام رای مردم را به درستی درک کنند و از جمله با آزاد کردن زندانیان بی گناه و بزرگان در حصر، زمینه وفاق اجتماعی را مساعد سازند و از تعمیق بیشتر کینه ها و کدورتها و لاینحل شدن معضلات ایجاد شده، جلوگیری کنند. متاسفانه تاکنون این انتظار بر آورده نشد و به میزانی که مردم از خودشان عقلانیت نشان دادند، شاهد برخوردهای عقلانی مسئولان نیستیم.
اکنون دولت دکتر حسن روحانی سر کار است و ایشان نیز با مطالبات رای دهندگان کاملا آشناست و طبعا باید کاری برای تامین نظرات مردم انجام دهد. غالب رای دهندگان به ایشان، خواستار رفع حصر آقایان موسوی و کروبی هستند و با یک ارزیابی اولیه هم می شود دریافت که این اقدام هم به نفع مصالح ملی است و هم موجب مقبول افتادن مسئولان می شود و هم انگیزه مخالفت بسیاری از افراد با حاکمان را کاهش می دهد. ما می دانیم که مسئولان دولت کنونی، تصمیم گیرندگان اصلی در این زمینه نیستند اما انتظار داریم که در تعدیل این فضای بسته کاری بکنند و اقلا از بدتر شدن این وضعیت جلوگیری به عمل آورند.
همه اصلاح طلبان و حامیان این بزرگان در حصر، از طرح مطالبات خود صرف نظر کردند تا دست دولت باز باشد اما انتظار دارند که عملکرد نهادهایی مانند وزارت اطلاعات و نهادهای امنیتی و دیگر نهادهایی که با حقوق شهروندان سروکار دارند، با گذشته متفاوت شود. در این میان هیچ بعید نیست که بخشی از بدنه باقی مانده از گذشته در نظام اجرایی کشور، با تثبیت جایگاه خود در دولت جدید، مبادرت به کارشکنی کند تا امید مردم به دولت جدید، تبدیل به یاس و چنین القا شود که در این نظام کاری نمی شود کرد. آیا برخورد با دختران میرحسین موسوی، نشان نداد که کسانی برای شکست دولت روحانی در عملی کردن وعده هایش در تلاشند؟ آیا دولت روحانی برای کوتاه کردن دست این نیروهای مشکوک نباید کاری بکند؟
سیلی زدن به دختران نخست وزیر سابق که از سادات هستند آن هم در روز عید غدیر، کام همه را تلخ کرده است. از این اقدام تلخ، اعلام برائت می کنم و عاقل شدن برخی را از خداوند مدافع مظلومان آرزو دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر