باسمه تعالی
حضرت آیت الله آقای خامنهای رهبر محترم جمهوری اسلامی ایران
پس از عرض سلام؛ با اینکه نامه قبلی اینجانب به جنابعالی در تاریخ 1389/12/7 بیجواب ماند، ولی بر حسب وظیفه شرعی و ملّی لازم میدانم نکاتی را به استحضار برسانم:
1- وضعیت تحوّل خاورمیانه و خطراتی که کشور عزیزمان را تهدید میکند بر جنابعالی پوشیده نیست و لابد بر این باور نیستید که ایران در این امور استثناء است.
2- تجربهای که از رژیم گذشته و هم اکنون در ایران و سایر کشورها، با هزینههای فراوان مادی و معنوی به جای مانده این است که فشار، زندان، حصر و تبعید منتقدان نمیتواند مانع حرکت مردم گردد. قبول دارید که تجربه دوباره این موارد برخلاف درایت و عقلانیت است. و حتماً به یاد دارید که در سال 1357 در تبعیدگاه جیرفت وقتی اخبار ساعت 14 رادیو اعلام کرد که سینما رکس آبادان آتش گرفت و تعدادی از هموطنان در آتش سوختند یکی از علمای بزرگوار تبعیدی با ناامیدی گفت: «دیگر تمام شد»؛ دقیقا یادم هست که جنابعالی بلافاصله فرمودید: «چی تمام شد؟ تازه شروع شد». و همان شد که شما گفتید، یعنی فشار زیادتر بر مردم باعث مقاومت بیشتر آنان گردید و شش ماه بعد نتیجه داد. امام علی(ع) خطاب به حاکم فارس میفرماید: «الحیف یدعو الی السیف»؛ فشار و ستم، مردم را دست به شمشیر میکند.
3- چندی است که لحن نامههای سرگشاده ارسالی برای شما تند و تندتر شده است. راهی که آغاز شده ممکن است به شکسته شدن هنجارهای سیاسی و حتی هنجارهای اجتماعی و اخلاقی بینجامد که خسارتی جبرانناپذیر است و برای پیشگیری از آن باید بیدرنگ اقدام نمود. فریاد زدن کسی که مورد ظلم قرار گرفته بسیار طبیعی است، «لايُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ»؛ باید با علت مبارزه کرد تا مسائل به شکل اساسی حل گردد. جنابعالی اگر نویسندگان نامهها را دوست خود میدانید به آنان اعتماد کنید و درصدد اصلاح برآیید که امام صادق(ع) فرمود: «احبّ اخوانی الیّ من اهدی عیوبی الیّ»؛ و اگر آنان را دشمن میدانید بهترین روش، خلع سلاح دشمن است. اشکالاتی را که مطرح میکنند رفع نمایید تا آنان نتوانند مطرح کنند؛ از زندانیان بیگناه میگویند، آزادشان کنید. از خفقان میگویند، آزادی بیان را رسماً اعلام و بر آن تأکید نموده و به آن ملتزم باشید. از سختگیری نسبت به مخالفان سیاسی میگویند، احزاب و فعالیت حزبی را آزاد نمایید. چرا باید فعالیت احزابی مثل نهضت آزادی، مجاهدین انقلاب و حزب مشارکت ممنوع باشد؟ آزادی فعالیت آنان موجب آبروی نظام جمهوری اسلامی خواهد بود. این احزاب آیینهاند، چهره خود و نظام را میتوانید در آن ببینید؛ این حداقل انتظار از جنابعالی است. نجات نظام از فروپاشی و حفظ کشور عزیزمان ایران از ویرانی و تجزیه، بیش از همه، وظیفه شماست؛ با این اقدامات شما میتوانید رهبران دیگر کشورها را نیز به مسیری درست هدایت کنید.
4- مردم شریف ایران بسیار نجیب و قدرشناساند. آزاد نمودن زندانیان سیاسی، دلجویی و عذرخواهی از آنان و جبران خسارات وارده، باعث سوء استفاده نخواهد شد بلکه کمهزینه ترین راه خروج از بحران است. جابجایی مسئولین افراطی، خشن و هتاک با افرادی معتدل، متدین و عاقل میتواند تکمیل کننده این تصمیم تاریخی باشد. بسیاری از زندانیان سیاسی که اکنون دربند میباشند اشخاص شریفی هستند که موارد اتهام آنان از مصادیق بارز امر به معروف و نهی از منکر است؛ شایسته نیست که انجام وظیفه شرعی در نظام اسلامی مصداق جرم باشد. استاد اساتید شما مرحوم آیتالله العظمی بروجردی میفرمود: «مرد آن است که از حرفش برگردد»؛ اکنون که ابتکار عمل با شماست بیایید در مسیر حرکت نظام تجدید نظر کنید و روح امید را در مردم بدمید. صلح و صفایی که در بین مردم و به خصوص در میان خانوادهها بر اثر این اقدام شما به وجود خواهد آمد، در تاریخ برای جنابعالی یادگاری ارزشمند و فراموش نشدنی ایجاد خواهد کرد و آثار مادی و معنوی آن در نسلهای آینده هم باقی خواهد ماند. افتخار نهادینه کردن فرهنگ گذشت و آشتی به جای فرهنگ قهر و انتقام را میتوانید به نام خود ثبت کنید؛ پیامبر اکرم(ص) فرمود: «من سنّ سنّه حسنه فله اجرها و اجر من عمل بها الی یوم القیامة».
5- استاد من و شما، مرحوم آیتالله العظمی منتظری، همیشه امیدوار بودند که با یک تحوّل ناگهانی، مسئولین نظام جمهوری اسلامی منقلب شوند و راه ملاطفت و مدارا با مردم را پیش گیرند؛ وقتی این امید را مطرح میکردند بعضی میگفتند: «تا حال کدام حاکمی تغییر روش داده است که شما چنین انتظاری دارید؟» ایشان میفرمود: «این آقایان یعنی متدیناند، بعضیهایشان اهل نماز شب هستند.»
امیدوارم این امید ایشان، که آرزوی بسیاری از دوستان کشور و نظام است، جامه عمل بپوشد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر