سازمان دیدهبان حقوق بشر در گزارشی از وضعیت پناهجویان ایرانی تصریح کرده است که از سال ۲۰۰۹ میلادی تاکنون تعداد ایرانیان پناهجو در کشورهای ثالث افزایش قابل توجهی یافته است.
براساس این گزارش، دادههایی که کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان از ۴۴ کشور صنعتی گردآوری کرده است، نشان میدهد که در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱۱ هزار و ۵۳۷ درخواست جدید پناهجویی از سوی ایرانیان به این کشورها ارائه شده است.
۴۴ کشوری که این دادهها از آنها جمعآوری شده است، به طور مستقل به پروندههای مربوط به درخواست پناهندگی متقاضیان رسیدگی میکنند.این تعداد در سال ۲۰۱۰ میلادی ۱۵ هزار و ۱۸۵ مورد و در سال ۲۰۱۱ میلادی ۱۸ هزار و ۱۲۸ مورد بوده است.
در کلیکگزارش دیدهبان حقوق بشر آمده است که بیشترین تعداد درخواست جدید پناهندگی از سوی ایرانیان در کشور ترکیه ارائه شده است، به گونهای که تعداد ایرانیان متقاضی در فاصله سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ میلادی در این کشور نزدیک به ۷۲ درصد افزایش یافته است.
بنا بر این گزارش، کردستان عراق نیز به عنوان یکی از همسایگان ایران، میزبان تعداد قابل توجهی از پناهجویان ایرانی، به ویژه افرادی از اقلیت کرد بوده است.
براساس این گزارش، بسیاری از ایرانیانی که به کردستان عراق پناه بردهاند، میگویند که از امنیت خود در این منطقه مطمئن نیستند و میخواهند که هرچه زودتر به کشور دیگری منتقل شوند.
دیدهبان حقوق بشر اضافه کرده است که از زمان برگزاری آخرین انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۲۰۰۹ میلادی که نتیجهای بحثبرانگیز داشت، عرصه جامعه مدنی ایران تنگتر شده است.
به گزارش این سازمان، به دنبال اعتراضات گسترده به نتیجه انتخابات، اقدامات سرکوبگرانه علیه فعالان مدنی، وکلا و معترضان شدت یافت که شامل موارد متعدد و گسترده نقض حقوق بشر از جمله اعدامهایی بدون طی فرآیند قضایی، شکنجه، بازداشتهای خودسرانه و نقض حق آزادی بیان بوده است.
این سازمان فعال در زمینه حقوق بشر اضافه کرده است که فشار فزاینده به فعالان مدنی در دوره ریاستجمهوری محمود احمدینژاد سبب شده است تعداد زیادی از این فعالان از بیم آزار و اذیت و بازداشت توسط نیروهای امنیتی، به کشورهای دیگر، بهویژه کشورهای همسایه ترکیه و کردستان عراق پناه ببرند.
در این گزارش به سرنوشت چندین فعال مدنی، روزنامهنگار و وکیلی اشاره شده است که به دلیل اظهارنظرهای انتقادیشان، هدف نیروهای امنیتی و اطلاعاتی قرار گرفتهاند.
جو استورک، معاون رئیس خاورمیانه سازمان دیدهبان حقوق بشر گفت: "سرکوبهای پس از وقایع ۲۰۰۹ (میلادی) عمیقا جامعه مدنی ایران را تحت تاثیر قرار داده است."
او اضافه کرد: "بسیاری از فعالان ایرانی کماکان به تصمیم دردناک خود برای ترک خانه و خانوادهشان ادامه میدهند."
دوره 'سخت و طولانی'
دیدهبان حقوق بشر با اشاره به محدودیتهایی که برای فعالیت این سازمان در ایران وجود دارد، اضافه کرده است که هیچیک از سازمانهای مستقل حقوق بشر در شرایط سیاسی کنونی ایران نمیتوانند در این کشور فعالیت آزادانهای داشته باشند و نتایج گزارش اخیر این سازمان هم بر مبنای گفتوگو و مصاحبه با پناهجویان ایرانی در کشورهای دیگر به دست آمده است.
بنا بر این گزارش، پناهجویان و پناهندگان ایرانی که با سازمان دیدهبان حقوق بشر گفتوگو کردهاند، دوره رسیدگی به درخواست خود را در طول دوره اقامتشان در ترکیه و کردستان عراق، سخت و طولانی خواندهاند.
در این گزارش، محدودیت آزادی سفر، هزینههای سنگین زندگی، عدم دریافت اجازه کار و دسترسی نداشتن به خدمات بهداشتی از مشکلات اصلی افرادی خوانده شده است که در ترکیه اقامت داشتهاند.
دیدهبان حقوق بشر همچنین اضافه کرده است که دولت ترکیه تاکنون درخواست احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران را برای بازدید از ترکیه و دیدار و گفتوگو با پناهجویان و پناهندگان ایرانی در این کشور تایید نکرده است.
این سازمان از دولت ترکیه خواسته است تا فورا چنین اجازهای به آقای شهید داده شود تا او بتواند ماموریت خود را برای سازمان ملل متحد انجام دهد.
این سازمان همچنین از دولت ترکیه خواسته است شرایطی را فراهم کند تا ایرانیان پناهنده و پناهجویانی که ثبتنام شدهاند، بتوانند در طول مدتی که در ترکیه در انتظار اسکان در کشور ثالث هستند، بتوانند به راحتی کار و زندگی کنند.
دیدهبان حقوق بشر از ایران نیز خواسته است تا به سرکوب معترضان و فعالان مدنی پایان دهد.
این سازمان تصریح کرده است که فعالان مدنی، معترضان، منتقدان و مخالفان دولت نباید به دلیل استفادهشان از حق آزادی بیان و تجمع آرام و صلحآمیز، ناچار شوند بین ماندن در کشور و خطر بازداشت، یا ترک کشورشان یکی را انتخاب کنند.
دیدهبان حقوق بشر همچنین از کشورهای ثالث خواسته است تا به روند رسیدگی به درخواست آن دسته از پناهجویان ایرانی که لازم است هرچه زودتر منطقه را ترک کنند، سرعت دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر