آنگونه که آمارهای رسمی سازمان ثبت احوال نشان می‌دهند، روزانه ۳۸۱ زوج در ایران از یکدیگر طلاق می‌گیرند؛ به طور متوسط در هر ساعت ۱۶ زوج.
به گزارش « محبت نیوز» به نقل از سی میل، در ده سال اخیر آمار طلاق در ایران روندی رو به افزایش داشته است. در سال ۱۳۸۳ نزدیک به ۷۴ هزار مورد طلاق در دفترخانه‌های رسمی به ثبت رسید. هفت سال پس از آن مسئولان سازمان ثبت احوال آمار طلاق در سال ۱۳۹۰ را نزدیک به ۱۴۳ هزار مورد گزارش کردند.
نگاهی جزئی‌تر به پرونده‌های طلاق در دادگاه‌های خانواده نشان از آن دارد که اکثر طلاق‌ها در یک تا دو سال اول زندگی مشترک رخ می‌دهند و بیشتر تقاضاهای طلاق از سوی زنان ارائه می‌شود.
دکتر مجید ابهری، آسیب‌شناس اجتماعی، به خبرگزاری مهر گفته است که ۸۵ درصد زوج‌ها در پنج سال نخست زندگی از یکدیگر جدا می‌شوند و ۳۵ درصد از آنان نیز دارای یک تا دو فرزند هستند.
به گفته این کارشناس، طلاق در مرحله عقد نیز در چند سال گذشته در کشور رو به افزایش دارد.
آمار می‌گویند که میانگین سن طلاق در ایران برای مردان ۳۶ سال و برای زنان ۳۲ سال است. مشکلات اقتصادی، تورم، نداشتن مهارت‌های ارتباطی، بیکاری و اعتیاد از عوامل مهم جدایی زوج‌ها شناخته می‌شود، اما یکی از دلایلی که در سال‌های اخیر در جدایی‌ها بیش از پیش به چشم می‌آید و به یکی از معضلات اصلی تبدیل شده، طلاق به دلیل ناتوانی جنسی است.
به گفته دکتر ابهری، ۶۰ درصد طلاق‌ها ریشه در مسائل جنسی دارند، هر چند زوج‌ها به دلایل شرایط اجتماعی از بیان این موضوع طفره می‌روند و مشکلات دیگر را عامل اصلی خود برای درخواست جدایی عنوان می‌کنند.
ناتوانی جنسی در حالی به یکی از عوامل اصلی طلاق در ایران تبدیل شده که به گفته کارشناسان، با اقدام به موقع و انجام مشاوره‌های قبل از ازدواج می‌توان تا اندازه زیادی این مشکل را کنترل کرد. به گفته پزشکان، شایع‌ترین سن ناتوانی جنسی دهه سوم تا چهارم زندگی است و این مشکل اغلب نیز جهت مردانه دارد.
محمد علی اسفنانی، سخنگوی قضایی و حقوقی مجلس، در گفت‌وگو با مهر وضعیت کنونی طلاق در ایران را به "زلزله‌ای در حال وقوع" تشبیه کرده است که هر چند قابل پیش‌بینی است، اما در مقابل آن هیچ اقدام مؤثری تا کنون صورت نگرفته است.
اما در این میان شمار زیادی از زوج‌های ایرانی نیز وجود دارند که هر چند از زندگی مشترک خود ناراضی‌اند، اما به دلایل مختلف از جمله هراس از تبعات اجتماعی، اقتصادی و نیز به دلیل تولد فرزند مشترک، تحمل زندگی اجباری را بر طلاق ترجیح می‌دهند.
این پدیده که از آن به عنوان طلاق عاطفی یا طلاق خاموش نام برده می‌شود، به گفته کارشناسان خطری است که جامعه را تهدید می‌کند و می‌تواند اثرات جبران ناپذیری به همراه آورد.
در طلاق عاطفی هرچند زن و مرد همچنان به زندگی در زیر یک سقف ادامه می‌دهند، اما از نظر عاطفی نسبت به یکدیگر سرد شده و اعتماد به هم و جذابیت برای یکدیگر را از دست می‌دهند. به دلیل شرایط اجتماعی حاکم و ترس از مطلقه شدن، زنان قربانیان اصلی این گونه طلاق‌ها در ایران به شمار می‌روند.
هر چند آمار رسمی از میزان طلاق عاطفی در ایران وجود ندارد، اما کارشناسان تخمین می‌زنند که میزان طلاق عاطفی دو برابر میزان طلاق رسمی در کشور باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر